کاناپه معمولا به مبلمان هایی گفته می شود که یک نشیمن سر راست و فلت دارد و برای صرفه جویی در فضای اتاق پذیرایی و نشیمن از آن استفاده می شود. کاناپه ها چون در دسته مبلمان های راحتی قرار می گیرند معمولا دارای پشتی هستند و کاربر را کمک می کنند تا یک نشیمن ایده آل و طبی را تجربه کند. ولی روی صحبت ما در این بخش با کاناپه بدون پشتی است که از نظر ظاهری یک تفاوت فاحش با مدل های متداول دارد.
در کاناپه های بدون پشتی همانطور که از نام آنها مشخص است بخش تکیه گاه کمر حذف شده است. این تغییر از نظر اینکه کاربر نقطه اتکایی در پشت خود ندارد یک نمره منفی می گیرد. شاید بهتر باشد در این حالت، لقب راحتی را از این مدل مدل مبلمان ها پس بگیریم. تا حدود زیادی این مدل مبلمان ها به شزلون و لاوست شباهت دارند و این باعث می شود که بیننده با این اسامی نیز آنها را صدا بزنند یا با نام مبل نیمکتی بدون تکیه گاه آنها را بشناسند.
ولی این تغییر ظاهری دارای حُسن نیز هست و نباید به خاطر نبود پشتی آنها را خیلی سرزنش کنیم. به این مدل کاناپه ها می توان اسم مبل دو طرفه را داد که در هر دو طرف به کاربر سرویس می دهد. در سالن بعضی از خانه ها که فضا دو تکه شده است و به بخش نشیمن و پذیرایی تقسیم شده است می توان از این مدل کاناپه ها به عنوان دیوار جدا کننده یا پارتشین نامحسوس استفاده کرد. در واقع با چیدمان این مدل مبل های بدون پشتی، سرویس دهی همزمان به هر دو بخش سالن انجام می شود.
با خرید کاناپه بدون پشتی (بک لس) کاربر یک امتیاز را از دست می دهد و مبل راحتی که بتواند به راحتی روی آن لم بدهد و پاهای خود را روی میز جلو مبلی دراز کند را نخواهد داشت. ولی در عوض یک مبل کاناپه شکل در اختیار دارد که همزمان در دو جهت به کاربر خود، خدمات ارائه می دهد. حالا این مصرف کننده است که باید تصمیم بگیرد که با توجه به سبک چیدمان و معماری منزل او، این مدل مبل بدون تکیه گاه برای دکوراسیون پذیرایی او مفید خواهد بود یا خیر.
نشر اختصاصی : نوبرانه