بیخود نیست که این چشم بادامی های دوست داشتنی در آسیا حساب خود را از باقی کشورها جدا کرده اند. این مردم ساده زیست نه خود را درگیر زندگی مدرن امروزی کرده اند و نه شیفته سبک زندگی سنتی خود مانده اند. آنها استاد برقراری تعادل هستند در همه موارد، که یکی از آنها هم سبک زندگی است. ژاپنی ها هم در منازل خود از میز و صندلی ناهارخوری بهره مند هستند ولی کمی سبک و سیاق مبلمان منزل آنها با دیگر کشورها متفاوت است. این مدل ناهارخوری های کوچک و کمجا ، یک مُسکن تمام عیار برای خانه های نقلی و فضاهای محدود هستند چون هم طراحی ساده ای دارند و هم فضای کمی را اشغال می کنند. این میزها در دو مدل طراحی و ساخته شده اند و هر یک مزایای خاص خود را دارند.
ناهارخوری های کوچک و کمجا در خانه چشم بادامی ها
میز ناهارخوری توکار در داخل فضای کف خانه طراحی و پیاده سازی می شوند و در واقع یک آپشن و امتیاز در خانه های نوساز به حساب می آیند. البته نه اینکه در خانه های قدیمی قابل پیاده سازی نباشند ولی در هر صورت نیاز به پیش زمینه هایی دارند که باید مهیا باشند. این میزها هنگام عدم استفاده هم سطح کف زمین هستند و کمتر کسی تشخیص می دهد که در کف زمین یک میز ناهارخوری جاسازی شده است. در مواقع مورد نیاز می توان آنها را بالا کشید تا میز به ارتفاع لازم برسد در این شرایط فضای خالی در کف خانه ایجاد میشود برای قرارگیری پاها. فکر بکری پشت موضوع مهم این است که نمی دانیم سازمان بهداشت جهانی، سلامت میز ناهارخوری را که در طول روز زیر پای ساکنین است را تایید می کند یا خیر ؟
این میزهای ناهارخوری همانند میز جلو مبلی هستند با این تفاوت که ارتفاع کمتری دارند و برای نشستن پشت آنها نیازی به صندلی نیست. یعنی کاربر باید به سبک قدیمی و چهار زانو پشت میزها نشسته و یک غذای ساده به سبک ژاپنی میل کرد. بالش های طبی برای هر یک از این ست های ناهارخوری در نظر گرفته شده است که هنگام صرف غذا تبدیل به نشیمن گاه کاربران می شوند.
